Dla lekarzy sprawujących opiekę profilaktyczną nad pracownikami

W czym jest problem?

Głównym celem badań profilaktycznych do celów Kodeksu pracy i pozostałych zadań służby medycyny pracy jest ukierunkowanie na zawodowe czynniki ryzyka oraz pozazawodowe aspekty zdrowia, które mogą wpływać na możliwość wykonywania pracy. Tymczasem sprawowana w obecnym kształcie opieka profilaktyczna nad pracownikami sprowadza się najczęściej tylko do wykonywania badań określonych przepisami Kodeksu pracy, których zakres nie jest ukierunkowany na kompleksową ocenę stanu zdrowia, lecz na ocenę tych układów i narządów, które są krytyczne dla występujących na stanowisku pracy zagrożeń.

Olbrzymia rola lekarza medycyny pracy

Na obligatoryjne badania lekarskie najczęściej zgłaszają się osoby w poczuciu zdrowia, często niekorzystające na co dzień z  opieki zdrowotnej. Lekarz medycyny pracy jest często jedynym lekarzem, do którego pracownik trafia na przestrzeni lat, więc ma on niepowtarzalną możliwość wykrycia zaburzeń w  stanie zdrowia pracownika na wczesnym etapie, dzięki czemu może zapobiegać rozwojowi powikłań, z  jednej strony szkodliwych dla zdrowia samego pracownika, a  z  drugiej powodujących dodatkowe obciążenie finansowe dla całego systemu ochrony zdrowia. Właśnie dlatego warto wykorzystać ten potencjał!

Na co warto zwrócić szczególną uwagę?

Choroby układu krążenia stanowią pierwszą, przed nowotworami złośliwymi, przyczynę zgonów zarówno w Polsce, jak i na świecie, a wysokie stężenie cholesterolu to najważniejszy modyfikowalny czynnik ryzyka tych chorób.

Znowelizowane dnia 12 listopada 2020 r rozporządzenie w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy nakłada na lekarzy medycyny pracy obowiązek wykonania lipidogramu u pracownika, który narażony jest na niekorzystne czynniki psychospołeczne (tj. zagrożenia wynikające: ze stałego dużego dopływu informacji i gotowości do odpowiedzi, z pracy na stanowiskach decyzyjnych i związanych z odpowiedzialnością, z narażania życia, z organizacji pracy (praca pod presją czasu, nierównomierne obciążenie pracą, inne)). To olbrzymia szansa, aby zwiększyć wykrywalność hipercholesterolemii w grupie najbardziej obciążonej, a zarazem wykazującej niską skłonność do wykonywania badań profilaktycznych,  czyli u osób w wieku 40–59 lat.